So the outbound journey was thirteen hours as opposed to the less claustrophobia inducing nine hour return. Ja zarezerwowaliśmy dość późno i dodatkowe cztery godziny zrobił naprawdę sprawiają, że lot non stop reklamowane. Ale gdy zatrzymaliśmy się w Holguin (miejsce, by później przeczytać pięknie opisane przez Renaldo Arenas w jego biografii Zanim zapadnie noc) i kilka osób rozwiązana i opary paliwa przedostały się do kabiny to była ulga być poinformowani, że mogliśmy dostać się. I udał się do małego uroczego baru z oknami z widokiem na pas startowy senny. Tutaj, jak wszędzie, zmienić i kursy muszą być dokładnie sprawdzone. Mój psychicznego arytmetycznych został pozornie niezbyt stępione przez drogę i moje wyzwanie spotkało się z uprzejmą przeprosin i więcej Convertible Peso w ręku. Jej nic osobistego, jego normą Powiedziano mi, i moje pierwsze transakcje na kubańskiej ziemi nie zrobił nic, aby rozwiać.

From England I had arranged an expensive 90 euro taxi ride to Vinales rather than take a ride to Havana just to rummage around in a suitcase, scatter things around, sleep for one night, pick up the scattered things and set off again in the morning. I had read that the views in Valle de Vinales were spectacular and wanted to wake up to them. It took two hours and I hurtled along the almost empty motorway answering Jorge’s barrage of questions in broken Spanish until exhausted I gave up and and decided to continue improving my Spanish after some sleep. Once off the main road, poor Jorge, probably two hours away from home had trouble finding the hotel. I helped him decide at ambiguously sign-posted junctions and kept a list in my head of all the times I had read that Cuba was a very safe country, especially when he stopped the car a couple of times to turn around and try to understand my disappearing Spanish. I kept quiet. Finally I checked into the Hotel Los Jazmines and was taken down a path leading away from the main building and down some steps with little terraced bungalows to my left and the warm pitch black night to my right. The darkness was alive with the chorus of a trillion insects. I realised that I had almost forgotten the smell of fresh air.