กูชิงเป็นเมืองที่คึกคักบนฝั่งของแม่น้ำซาราวักบนเกาะบอร์เนียว. มีนักท่องเที่ยวหลีกเลี่ยงไม่ได้, แต่มันก็ออก ติดตามตีพอที่จะเป็นที่แปลกใหม่และไม่เหมือนที่อื่น, ทำให้เป็นเมืองที่น่าสนใจในการสำรวจ. คุณจะพบกับความอุดมสมบูรณ์ของร้านค้าที่ไม่ซ้ำกัน, คาเฟ่และร้านอาหาร (ที่เป็นเอกลักษณ์แตกต่างจากสาขาของความรุนแรงห่วงโซ่โค้งที่น่ารังเกียจสีทอง) และมีห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ที่ต่อรองราคา (ไปที่นี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณอยู่ในความต้องการของเป้ใหม่สำหรับป่าฝน).

เดินเล่นแม่น้ำม้านั่งเรียงรายเป็นสถานที่ที่ดีในการเริ่มต้นการท่องเที่ยวหรือการนั่งชมเรือที่มีสีสัน. ผมโชคดีพอที่จะมีโอกาสในการแข่งเรือประจำปี. มีนานล่องเรือชมพระอาทิตย์ตกที่สูงสุดในการแสดงดำเนินการโดยนักเต้นแบบดั้งเดิมที่สวยงามเป็น. คนร้องเสียงแหลมเป็นจระเข้ว่ายน้ำขนาดเล็กตามพื้นผิวใกล้กับเรือ. ถ้าคุณรู้สึกได้ถึงกล้าขนาดเล็ก (capsizable เพียบมากขึ้น) เรือและลืมเกี่ยวกับจระเข้ดังกล่าวมีขี่สมควรส​​ั้นที่จะพาคุณข้ามไปยังฝั่งที่อยู่อาศัยของหญ้าฝั่งตรงข้าม, เว็บไซต์ของอัสตานา, ที่อยู่อาศัยของผู้ว่าราชการรัฐซาราวักสร้างโดยชาร์ลส์บรูคบางอย่างใน 1869 และที่ผ่านลำโพงเสียงดังมี sermonising คำของท่านศาสดาโมฮัมเหม็.

เพื่อนชาวสิงคโปร์ได้แนะนำให้ผมลองใช้ความละเอียดอ่อน 'midin' ท้องถิ่น, เฟิร์นป่ากินพื้นเมืองรัฐซาราวักและผมพบว่ามันอยู่ในร้านกาแฟ 'Zhun ซานเยน’ อยู่ใกล้กับแม่น้ำ. หลังจากที่มีผัก samphire เหมือนที่อร่อยพร้อมกับจำนวนมากของอาหารอร่อยที่ร้านกาแฟอื่น ๆ ที่ดำเนินการโดย Bhuddists นี้ฉันกลายเป็นกึ่งปกติ (หนุนจากภัยพิบัติของฉันลืมที่จะใช้เงินใด ๆ ในอาหารกลางวันที่สองของฉันและเจ้าของเป็นเย็นโดยสิ้นเชิงกับฉันนำมันเมื่อฉันลงมาในภายหลัง). อาหารทุกจานเป็นมังสวิรัติ, โดยใช้สไตล์จีนแบบดั้งเดิมของการปรุงอาหารด้วยเนื้อมารยาทและพวกเขาทั้งหมดอร่อย. บุฟเฟ่ต์บริการตนเองเป็นค่าใช้จ่ายโดยน้ำหนัก (ประหยัดและมีประโยชน์สำหรับงบประมาณสติ) และพนักงานมีเสน่ห์.

ห่างจากแม่น้ำเมืองเป็นรังวุ่นวายของถนน. เห็นได้ชัดว่ามันไม่แน่ใจว่าคำว่า 'กูชิง’ มาจากคำภาษามลายูเพื่อแมว 'kucin’ หรือจากคำภาษาจีนสำหรับพอร์ต 'ตะเภา’ แต่มีรูปปั้นแมวจำนวนมากและแม้กระทั่งพิพิธภัณฑ์แมว (ฉันรู้ว่าฉันใส่เงินของฉัน). ไปรอบ ๆ เมืองมีจำนวนมากของอาคารที่น่าสนใจ, วัดทั้งจีนและอินเดียและมัสยิดที่สวยงามเช่นเดียวกับที่มีสีสันมังกรที่เต็มไปด้วยไชน่าทาวน์.

อ่างเก็บน้ำสวนสาธารณะที่สวยงามโลดโผนคือการค้นพบที่น่าตื่นเต้น. ใช้ทิศทางที่ตรงข้ามจากแม่น้ำ, การออกจากโรงแรมพูลแมนและยี่สิบนาทีหรือเดินเล่นเพื่อให้ห่างจากใจกลางเมือง (ต่อไปที่คุณจะต้องแผนที่ แต่พวกเขาจะง่ายที่จะเจอ)…

ในเวลากลางคืนว่างแม่น้ำน่าจะเป็นหัวใจที่แท้จริงของเมือง, มันเต็มไปด้วยคนสละอากาศ, เดินเล่นหรือนั่งอยู่ที่ร้านอาหาร. อย่างไรก็ตาม; หากคุณพบว่าการสำรวจเมืองด้วยการเดินเท้าทำงานกระหายและต้องการบางสิ่งบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แข็งแกร่งมีสถานที่รอบที่ให้บริการเครื่องดื่มค็อกเทล, เบียร์และไวน์. โรงแรมขนาดใหญ่และบางคาเฟ่และร้านอาหารขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์, แต่ไม่ทั้งหมดของพวกเขา, นี้เป็นประเทศมุสลิม. คู่มือหยาบของฉันแนะนำ 'บาร์วิถีการดำเนินชีวิต’ เรียกว่า 'เต่า’ ใน Jalan Padungan. หลังจากที่เดินไปรอบ ๆ ถนนที่เต็มไปด้วยร้านค้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการขายฮาร์ดแวร์และร้านอาหารเล็ก ๆ ขายอาหารอินเดียหรือมาเลย์, ท่ามกลางความวุ่นวายของชีวิตในเมือง, คนนั่งอยู่ที่ด้านหน้าของร้านค้าของพวกเขาเพลิดเพลินกับความเย็นชื่นใจคืน. ผมพบว่าที่อยู่, เรียกว่าตอนนี้ 175 มันเป็นสถานที่เย็นจริงๆ; พนักงานที่เป็นมิตร, อาหารเพื่อสุขภาพมีทางเลือกมังสวิรัติและสมูทตี้ แต่เครื่องดื่มค็อกเทลและไวน์และเบียร์เกินไป; เพลง, โซฟา, สองชั้นและพื้นที่ต่อเนื่องและดีที่สุดของทั้งหมดทำเล็บเท้าปลาฟรีสำหรับลูกค้าทุกคนในขณะที่พวกเขานั่งจิบเครื่องดื่มของพวกเขา.

ถัดไป: longhouses Iban และจระเข้